Lier viert stadspatroon Sint-Gummarus met grootse processie

Fotoreportage...

Lier: De Lierse stadspatroon Sint-Gummarus wordt ieder jaar gevierd op de eerste zondag na 10 oktober. Na de plechtige bedevaartsmis trekt de Sint-Gummarus processie door de straten van Lier. Deze processie is ondertussen erkend als Vlaams Immaterieel Cultureel Erfgoed.

Sint-Gummurus had dit jaar opnieuw voor schitterend weer gezorgd voor zijn hoogdag. Na de plechtige misviering vertrok de processie, zoals gebruikelijk, later dan gepland. In de processie stappen verscheidene (Lierse) groepen op: jeugdbewegingen, verenigingen, gildes en genootschappen. Elk in hun eigen uniform en met vlaggen, vaandels en processietoortsen. Muziekkorpsen begeleiden de processie. Dan volgen andere Gummarus parochies: Emblem, Enkhuisen (NL), Steenbergen (NL), Wagenberg (NL) en beelden van de voormalige parochies in Mechelen en Antwerpen.
Het meest indrukwekkende is natuurlijk het 17de eeuwse zilveren reliekschrijn van Sint-Gummarus, de ‘Sint-Gummaruskas’ zoals het schrijn in de Lierse volksmond genoemd wordt. Drie groepen van zestien mannen van het Genootschap van de Kasdragers van Sint-Gummarus dragen om beurten het schrijn van meer dan achthonderd kilo door de straten van Lier. De processie wordt afgesloten met het Heilig Sacrament. Leden van de Broederschap van Sint-Gummarus flankeren de processie met processielantaarnen.
Achter de processie volgen het stadsbestuur en de heren van het Groot Volk met één of meerdere Lierse historische reuzen. Dit jaar ging de nieuwe Lierse reus Schrobberbeek voor het eerst mee in de processie.
Langs het ganse parcours kon dit evenement rekenen op ruime belangstelling. In de hoofdstraten stonden de kijklustigen rijen dik.
Na de processie kan men in de kerk nog terecht voor het ritueel van de Sint-Gummarusband oplegging. Tijdens dit ritueel wordt de gordel van Sint-Gummarus op de schouders gelegd. Het verwijst naar het verhaal waar Sint-Gummarus een omgehakte boom weer tot bloei bracht door zijn gordel om de stam te wikkelen. Zo hopen ze behoed te worden voor breuken.
“Zo zijn we weeral voor een jaar beschermd tegen breuken en kwade wijven”, hoorden we van een schepen zeggen.
Tot slot werden, als werk van barmhartigheid, gelaafd met één, of in de meeste gevallen meer dan één, lekkere trappist. (MSL/foto’s SDW)

 

 

 

Dit artikel delen op social media

Tweet